Εξαθλίωση και το κόστος (αναπαραγωγής) της
Η νεοφιλελεύθερη άποψη περί της αυτόματης, κατά τον «βέλτιστο» τρόπο, ρύθμισης της αγοράς κρύβει έντεχνα τη χυδαία ουσία της, η οποία μπορεί να συνοψιστεί με απλά λόγια ως εξής: οι «βέλτιστες» και κάθε άλλο παρά «αυτόματες» ρυθμίσεις – αφού μεθοδικά θεσμοθετούνται – αφορούν τους ελάχιστους «εκλεκτούς». Οι υπόλοιποι είναι… ελεύθεροι να κόψουν τον λαιμό τους, με όποιον τρόπο το επιθυμούν.
Το απτό περίγραμμα αυτής της χυδαιότητας αποτυπώνεται πια ξεκάθαρο στο ελληνικό εργασιακό περιβάλλον, που μοιάζει με πειραματικό εργαστήρι των νεοφιλελεύθερων (εγχώριων και ξένων) Φρανκενστάιν. Το πείραμα που βρίσκεται σε εξέλιξη ήδη δίνει τα πρώτα του αποτελέσματα για το νέο είδος ανθρώπου – εργαζομένου, ηλικίας από 18 έως 40 ετών, ο οποίος καλείται όχι μόνο να επιβιώσει αλλά και να αναπαραχθεί με 250 έως 700 ευρώ τον μήνα. Τα εν λόγω στοιχεία θα πρέπει να σημειωθεί ότι προκύπτουν από την επεξεργασία των Αναλυτικών Περιοδικών Δηλώσεων του ΙΚΑ. Από αυτήν την επεξεργασία θα πρέπει να σημειώσουμε ότι προκύπτουν επίσης και κάποια ακόμη ζοφερά (για τους εργαζομένους) στοιχεία, όπως – για παράδειγμα – τα ποσοστά της υποδηλωμένης εργασίας και της μερικής απασχόλησης. Επίσης, δεν θα πρέπει να αγνοήσουμε και αυτά που δεν καταγράφονται στα στατιστικά αλλά περιγράφουν απόλυτα την εργασιακή ζούγκλα: απλήρωτη εργασία, μη έγκαιρη (κανόνας) καταβολή δεδουλευμένων και πάει λέγοντας.
Ο τρόπος, τώρα, με τον οποίο σε πολιτικό επίπεδο καλλιεργείται και υποστηρίζεται η παγίωση αυτού του άθλιου εργασιακού περιβάλλοντος, καταγράφεται σαφέστατα από τη λογική που προβάλλει η αρμόδια υπουργός Εργασίας ‘Εφη Αχτσιόγλου, η οποία σε συνεντεύξεις της πανηγυρίζει, γιατί, όπως λέει:
«Το τελευταίο χρονικό διάστημα σημειώνεται μία θετική δυναμική στο ζήτημα της ανεργίας, το οποίο, ωστόσο, παραμένει το βασικό κοινωνικό πρόβλημα της χώρας». Όπως είπε η υπουργός, το ποσοστό της ανεργίας, για τον Απρίλιο του 2017, ανήλθε στο 21,7% σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, «πέντε μονάδες κάτω από τότε που ανέλαβε η κυβέρνηση. Από τη στιγμή που παραλάβαμε μέχρι τώρα φαίνεται ότι έχουν δημιουργη-θεί περισσότερες από 320.000 νέες θέσεις εργασίας. Υπάρχει μία θετική δυναμική».
Προφανώς, θα μπορούσε κάποιος να συμφωνήσει με την ‘Εφη Αχτσιόγλου και την κυβερνητική «λογική», υπάρχει πράγματι μια «θετική δυναμική» στην αξιοποίηση της τεράστιας δεξαμενής των ανέργων απ’ όπου η «αγορά» αντλεί τους σύγχρονους δούλους της – οι οποίοι, αν υπολογιστούν τα κόστη, ίσα – ίσα που μπορούν να επιβιώσουν όσο αντέχει το σαρκίο τους και είναι «τυχεροί» να εργάζονται.
Όταν τελειώσει η «τύχη» τους, σύμφωνα με το βέλτιστο μοντέλο της αγοράς, ας κόψουν τον λαιμό τους.
του Δημήτρη Μήλακα, αναδημοσίευση από το ποντίκι
