Το πλιάτσικο δεν είναι ανάπτυξη
Μα πού είναι η ανάπτυξη; Γιατί δεν έρχονται επενδυτές; Πώς περιμένουμε να μειωθεί η ανεργία;
Οι συνήθεις απορίες πολλών πολιτών τις οποίες τα κόμματα της αντιπολίτευσης σπεύδουν να πλαισιώσουν με την κριτική τους ότι τούτη η κυβέρνηση είναι κολλημένη σε παλαιοκομμουνιστικές ιδεοληψίες, δεν ευνοεί τις ιδιωτικοποιήσεις και γενικώς με τη στάση της στέλνει αρνητικά μηνύματα στις διεθνείς αγορές.
Από κοντά και ο σκληρός πυρήνας των δανειστών, ο οποίος με τη βοήθεια των κομπραδόρων και των κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών, καλεί τον Τσίπρα να μαζέψει ή να αντικαταστήσει τους υπουργούς που αντιστέκονται και αρνούνται να συμφιλιωθούν με τις προτεραιότητες που θέτει η παγκοσμιοποίηση.
Βεβαίως πολλοί απ’ αυτούς όταν λένε ανάπτυξη εννοούν τη δημιουργία «προστατευμένων οικονομικών ζωνών» όπου το κεφάλαιο θα δρα σχεδόν ανεξέλεγκτο, θα φορολογείται όσο πατάει η γάτα, θα μπορεί να μεταφέρει τα κέρδη του εκτός Ελλάδας και φυσικά δεν θα ενοχλείται από απεργίες και περιττές διεκδικήσεις των εργαζομένων, τα δικαιώματα των οποίων πρέπει να φασκιωθούν γιατί αυτό που προέχει σήμερα είναι η ανταγωνιστικότητα.
Η σωστή λέξη γι’ αυτή την κατάσταση είναι πλιάτσικο.
Ας πούμε όμως ότι υπάρχει κάποιος σοβαρός επενδυτής που θέλει να ρίξει τα χρήματά του στην Ελλάδα χωρίς να έχει την απαίτηση να κερδίσει τα διπλά και τριπλά μέσα σε έναν χρόνο.
Διαβάζει λοιπόν πως το ΔΝΤ εκτιμά ότι το ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο, πρέπει να διευθετηθεί και ότι τα πρωτογενή πλεονάσματα που έχουν συμφωνηθεί δεν είναι δυνατόν να πιαστούν.
Διαβάζει επίσης ότι η Γερμανία, δηλαδή η κυρίαρχη χώρα στην ευρωζώνη, πιστεύει ότι το ελληνικό χρέος στην παρούσα φάση είναι βιώσιμο και δεν υπάρχει περίπτωση να συζητηθεί οποιαδήποτε ρύθμισή του πριν από το 2018 με την εκπνοή του προγράμματος και αφού έχουν ξεμπερδέψει οι Γερμανοί με τις εκλογές τους.
Διαβάζει ακόμη πως ο Σόιμπλε και οι πρόθυμοι σύμμαχοί του δεν σηκώνουν κουβέντα σ’ ό,τι αφορά τα πρωτογενή πλεονάσματα. Επιμένουν στους στόχους και χλευάζουν όσους ζητούν αναθεώρηση προς τα κάτω.
Αν λοιπόν είναι σοβαρός δεν έχει κανένα λόγο να επενδύσει στην Ελλάδα διακινδυνεύοντας να βρεθεί αύριο-μεθαύριο μπροστά σε δυσάρεστες γι’ αυτόν εκπλήξεις: είτε να φύγει το ΔΝΤ από το πρόγραμμα και τα Κοινοβούλια των χωρών-μελών της ευρωζώνης να μην εγκρίνουν την κάλυψη του χρηματοδοτικού κενού που θ’ αφήσει είτε ακόμη χειρότερα να φουντώσουν τα σενάρια για Grexit που έσκασαν ξανά μύτη στον γερμανικό Τύπο και να επηρεάσουν το οικονομικό κλίμα.
Οπότε θα περιμένει μέχρι να ξεκαθαρίσει η κατάσταση (αν ξεκαθαρίσει ποτέ) και μέχρι τότε θα αναζητήσει αλλού ευκαιρίες.
Ανάγωγα
Μεγάλη καρδιά έχει ο Ερντογάν που χωράει και τη Θεσσαλονίκη και τα νησιά του Αιγαίου και την Κύπρο και ό,τι άλλο ανήκε κάποτε στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Και οι δικές μας καρδιές είναι εξίσου μεγάλες. Περιλαμβάνουν τη Σμύρνη, την Κωνσταντινούπολη και όλες τις περιοχές που είχε κατακτήσει ο Μέγας Αλέξανδρος. Τι να κάνουμε τώρα, να βγάλουμε τις καρδιές μας και να τις μετρήσουμε;
