Το ανατριχιαστικό τραγούδι του κομήτη
(στη φωτογραφία διακρίνεται μέρος του κομήτη. Το αεροπλανάκι έχει προστεθεί για να έχουμε ένα συγκριτικό δείκτη του μεγέθους του τοπίου)
Δεν είναι ο Παβαρότι, αλλά …τραγουδάει. Κάπως απόκοσμα, ίσως ανατριχιαστικά, θυμίζοντας διαστημικό βάτραχο…ή απλά ένα μυθικό alien. Πρόκειται για τον κομήτη 67Ρ , ή αλλιώς Churyumov-Gerasimenko. (Τσουριούμοφ-Γκερασιμένκο) ο οποίος ολοκληρώνει μια περιφορά γύρω από τον Ήλιο κάθε 6,45 χρόνια και στον οποίο προσγειώθηκε το γνωστό Philae του Ευρωπαϊκού σκάφους Roseta.
Η αλήθεια είναι πως αν βρισκόμασταν στο διάστημα δεν θα ακούγαμε τίποτα, αφού ο ήχος μεταφέρεται μέσω του αέρα. Αυτά που ακούμε στις ταινίες, δηλαδή ήχους από λέιζερ, εκρήξεις κλπ, δεν θα τα ακούγαμε στην πραγματικότητα.
Οι σκηνοθέτες περιλαμβάνουν τα ηχητικά εφέ για λόγους εντυπωσιασμού, αλλά και γιατί θα μας ξένιζε υπερβολικά αν βλέπαμε σκηνές όπως αυτές του Star Wars, χωρίς να ακούμε τους ανάλογους ήχους. (Όσοι έχουν δει τη θρυλική «Οδύσσεια του Διαστήματος 2001» του Στάνλεϋ Κιούμπρικ, θα έχουν παρατηρήσει ότι στις σκηνές που εξελίσσονται στον διαστρικό χώρο ακούγεται μόνο μουσική και κανένας άλλος ήχος).
Οι δονήσεις του μαγνητικού πεδίου του κομήτη 67Ρ παράγουν ταλαντώσεις οι οποίες κατεγράφησαν από τα όργανα του Philae. Οι ταλαντώσεις αυτές παράγουν έναν ήχο, που χαρακτηρίστηκε ως το τραγούδι του κομήτη. Ο ήχος αυτός παράγεται σε τόσο χαμηλή συχνότητα, που για να γίνει ακουστός από τον άνθρωπο χρειάστηκε να αυξηθεί η συχνότητά του κατά 10.000 φορές. (Δεν φταίει ο εξωγήινος τενόρος, οι περιορισμένες ακουστικές μας δυνατότητες φταίνε.)
Ουσιαστικά πρόκειται για ένα φυσικό φαινόμενο, αλλά από εκείνα με τα οποία δεν είναι εξοικειωμένοι ούτε οι επιστήμονες, αφού η εξερεύνηση των κομητών από κοντά έχει μόλις αρχίσει και οι εκπλήξεις διαδέχονται η μια την άλλη. Οργανικά υλικά, ατμόσφαιρες, οξυγόνο, ήχοι.
Η μαγεία του διαστήματος, η μαγεία της ευρύτερης φύσης πέρα από τη γη μας, ένα ελάχιστο δείγμα της οποίας έχουμε εδώ. Στην Οδύσσεια του διαστήματος που έχει ξεκινήσει εδώ και μερικές δεκαετίες, οι σειρήνες μπορούν να περιμένουν.
Ο 67Ρ δεν είναι σειρήνα, αλλά αφού επιμένει να τραγουδάει, ας τον ακούσουμε.
