Αξίζει να παρατηρήσει κανείς κάθε στιγμή του καταπληκτικού βίντεο για να καταλάβει όλη την ιστορία.
Όσα ζούμε τα τελευταία χρόνια σε ένα τραγούδι για όλους εμάς.
Μοιάζω με βομβαρδισμένο τοπίο
με ένα στιχάκι που είναι μουτζουρωμένο
στης ζωής το τελευταίο θρανίο
και με πουλί ξενιτεμένο…
Έχω πείσμα και γερό το στομάχι
σαν το Παύλο με την κάλπικη λύρα
την αγάπη που έχω δώσει δε πήρα
έτσι το θέλησε η μοίρα….
Άντε να σταθώ στα πόδια μου
μετά από τόσα χτυπήματα
έχω ξεχάσει τα βήματα
μα δε με παίρνει να πω δε μπορώ
πρέπει να μπω στο χορό…
Μες τον κόσμο μεγαλώνω τον άπονο
ποιος στ΄ αλήθεια παίρνει αυτό που του αξίζει
δε το θέλω μα μου βγαίνει παράπονο
γιατί η ρόδα δε γυρίζει…
Στίχοι: Λεωνίδας Μπαλάφας.
Μουσική: Λεωνίδας Μπαλάφας – Γιώργος Νικηφόρου Ζερβάκης
Ερμηνεία: Λεωνίδας Μπαλάφας – Γιώργος Νικηφόρου Ζερβάκης
Σκηνοθεσία: Θοδωρής Παπαδουλάκης
