Ιζαμπέλ Αλιέντε – Πάουλα ....Στις κοσμικές διαστάσεις και στην πορεία της ιστορίας είμαστε ασήμαντοι, μετά τον θάνατό μας όλα συνεχίζουν ίδια, σαν να μην είχαμε ποτέ υπάρξει, αλλά στο μέτρο της αβέβαιης ανθρωπότητάς μας, εσύ Πάουλα, είσαι για μένα πιο σπουδαία κι από την...
Αν κάποιο όνειρό μου έπαιρνε σάρκα και οστά, θα το ζήλευα, γιατί θα με είχε απατήσει επιτρέποντας στον εαυτό του να πραγματοποιηθεί.
Συνήθως οι άνθρωποι, οι συγγραφείς, οι φιλόσοφοι, οι ψυχολόγοι, υποστηρίζουν ότι εμείς προσδιορίζουμε και ορίζουμε την ίδια μας τη ζωή. Κατά βάθος όλοι...
Χάνουμε τη ζωή
Η ζωή μας μια φορά μας δίνεται, άπαξ, που λένε, σαν μοναδική ευκαιρία. Τουλάχιστο μ' αυτήν την αυτόνομη μορφή της δεν πρόκειται να ξαναϋπάρξουμε ποτέ.
Και μεις τι κάνουμε, ρε αντί να τη ζήσουμε;
Τι την κάνουμε; Τη σέρνουμε από δω...
Εκείνο που δεν έρχεται ποτέ
....Πώς γίνεται, σ’ αυτόν τον ‘‘ψεύτη κόσμο”, άνθρωποι που αγάπησες, που τους κράτησες και σου κράτησαν το χέρι έστω και λίγο, που ορκιζόσουνα τότε – και το πίστευες – πως θα υπάρχουν πάντα στο κάδρο της ζωής σου…Πώς γίνεται να...
To ρόδο του Παράκελσου
του Χόρχε Λουίς Μπόρχες
Στο εργαστήρι του, που έπιανε τα δυο δωμάτια του υπογείου, ο Παράκελσος παρακάλεσε το θεό του, τον ακαθόριστο θεό του, έναν οποιοδήποτε θεό, να του στείλει ένα μαθητή. Βράδιαζε. Η χλωμή φωτιά του τζακιού έριχνε στον τοίχο...
Σκοτεινά γλυκός μαλάκας
μια εξομολόγηση χωρίς άφεση
κατάθεση ψυχής από έναν άντρα
"Λόγια αφιλτράριστα, λόγια που δεν έχω τη θέληση να τα επεξεργαστώ, παρά μόνο να τα μοιραστώ.
Κάποτε λοιπόν, μια φορά και έναν καιρό, βρήκα και εγώ αυτό για το οποίο μιλούν οι συγγραφείς, οι ποιητές, οι...
Ύμνοι Στη Νύχτα
απόσπασμα από το έργο του ΝΟΒΑΛΙΣ,
εμπνευσμένο από τον χαμό της αγαπημένης του.
Μα πρέπει πάντα η αυγή να επιστρέφει; Δεν θα τελειώσει ποτέ αυτή η γήινη δυναστεία;
Βέβηλη η μέριμνα για τα καθημερινά κατασπαράζει την ουράνια έλευση της νύχτας. Δεν θα αφεθεί...
Ο λύκος της στέπας. Με προσποιητή ζωηράδα πήρα τα νοτισμένα ασφαλτοστρωμένα στενά, δακρυσμένα και πένθιμα κοιτούσαν τα φώτα των φαναριών μέσ’ απ’ τη δροσερή θολούρα της υγρασίας και ρουφούσαν τα φώτα που αντικατοπτρίζονταν νωθρά στο μουσκεμένο έδαφος.
Μου ήρθαν στον νου τα νιάτα μου τα...
Τέσσερις διαφορετικοί συγγραφείς , σε διαφορετικές εποχές -4 παράθυρα.
Παράθυρα: το εύρος της πραγματικότητας είναι ακατανόητο, μου είπε κάποτε ένας γέρος σοφός σε μία μακρινή χώρα, για να το κατανοήσουμε πρέπει να το κλείσουμε σε ένα τετράγωνο, η γεωμετρία αντιτίθεται στο χάος, γι’ αυτό...
