Έχω πολλά ράμματα για τη γούνα αυτής της μεγαλοκυρίας που λέγεται ευτυχία. Μου έχει σπάσει τα νεύρα με όσα ισχυρίζεται απολογούμενη που με έστησε. Ότι τάχα ήρθε, αλλά εγώ είχα το νου μου σε τούτο και σε κείνο, ενώ εκείνη με περίμενε σε τούτο και...

Δ. Λιαντίνης Το όνειρο αγκυροβολεί στην πέτρα του πραγματικού Κάθε βίωμα πού ζουν οι ερωτικοί σύντροφοι του ιδανικού ζεύγους περιέχει ανα­γκαία το σωτήριο στοιχείο του αντίθετου ποιού.  Χαίρονται τους εαρινούς ανθούς, μόνο γιατί γνωρίζουν τους σπόρους του φθινοπώρου.  Μελαγχολούν την ώρα του λυκόφωτος, για­τί έζησαν το λυκαυγές...

Xavier de Moulins, Ο γατούλης πέθανε Σ’ αρπάξαμε απ’ τη μητέρα και την αδελφή σου σε λιγότερο από δέκα λεπτά, στην αρχή πόνεσε λιγάκι η καρδιά μας, κι ύστερα ασχοληθήκαμε με άλλα πράγματα, ασχοληθήκαμε με σένα. Ταξίδεψες μια χαρά μέσα στο κλουβί σου. Ήσυχος. Και...

 Χαλίλ Γκιμπράν, Οι Εφτά Εαυτοί Στην πιο ήσυχη ώρα της νύχτας, καθώς ήμουν ξαπλωμένος και μισοκοιμισμένος, οι εφτά εαυτοί μου κάθισαν μαζί και έτσι κουβέντιαζαν ψιθυριστά. Ο Πρώτος Εαυτός: Εδώ, σε αυτόν τον τρελό, κατοίκισα όλα αυτά τα χρόνια, χωρίς να κάνω τίποτα παρά να ανανεώνω τον...

Κάθε στιγμή αναζήτησης είναι μια στιγμή συνάντησης με την αιωνιότητα –Γιατί πρέπει ν’ακούμε την καρδιά; ρώτησε το αγόρι εκείνη τη μέρα, καθώς έστηναν τη σκηνή. –Γιατί όπου είναι η καρδιά σου, εκεί είναι και ο Θησαυρός σου. – Η καρδιά μου είναι ταραγμένη, είπε το αγόρι. Βλέπει...

Μπλε φεγγάρι. Ό,τι κρατάς με τη βία το σκοτώνεις Ήταν λίγο πριν ξημερώσει... η ώρα που θυμόμαστε τα όνειρα. Αυτός, έσυρε το παγωμένο του κορμί την άκρη του δρόμου και μέσα στη θολούρα της αέναης πάλης του ένα φως τον διαπέρασε, σήκωσε το βλέμμα του και...

Μίλαν Κούντερα - Αισθάνομαι....Ο άνθρωπος είναι ένα σχέδιο για το οποίο θα μπορούσε να πει κανείς το ίδιο πράγμα. Καμιά Ανιές, κανένας Πωλ, δεν σχεδιάστηκαν στον υπολογιστή, αλλά ακριβώς ένα πρότυπο: το ανθρώπινο ον, σε πλήθος αντιτύπων που είναι απλά παράγωγα του αρχικού προτύπου...

Τοπία επιθυμιών καταπίνουν κολάσεις δυαδικής μοναξιάς Ο σκύλος ξεχασμένος δίχως φαΐ «εγώ να τα προφταίνω όλα». Αβάσταχτη κούραση δίχως λόγο γλυκό, χάδι η βλέμμα στοργής όλη μέρα. Έτσι, που η τρυφερότητα μοιάζει παράταιρη στο κρεβάτι, σχεδόν κωμική. Πρέπει να εκλιπαρήσεις, κι αυτό ταπεινώνει. Γενιές γενεών...

Περιφέρω, μέχρι να πέσει η νύχτα, μια αίσθηση ζωής ίδια με αυτών των δρόμων. Τη μέρα είναι γεμάτοι από φασαρία που δεν σημαίνει τίποτα. Τη νύχτα είναι γεμάτοι από έλλειψη φασαρίας, που πάλι δεν σημαίνει τίποτα. Εγώ τη μέρα είμαι ένα τίποτα, αλλά τη...

Ο ονειροπόλος μάταια σκαλίζει τα παλιά του όνειρα. Λευκές Νύχτες’’ του Φίοντορ Ντοστογέφσκι. Η ψυχή ζητάει και θέλει κάτι άλλο... Γιατί κάτι στιγμές, αρχίζει σιγά-σιγά να μου δίνεται η εντύπωση ότι ποτέ δε θα είμαι ικανός ν’ αρχίσω μία πραγματική ζωή. Γιατί νομίζω ότι έχω χάσει πια κάθε ρυθμό,...