Η Αλχημεία και η Φιλοσοφική Λίθος
Αλχημεία, κατά μια εκδοχή είναι ή άλλη χημεία, κατά άλλη προέρχεται από την Ελληνική ρίζα αλ- =ρευστό και χημία = η τήξη των μετάλλων, ή χυμεία=οι χυμοί, ή χεμεία εκ του χέω=χύνω.
Όπως και αν έχει, δεν υπάρχει άλλος τομέας, που να παρεξηγήθηκε τόσο πολύ.
Τσαρλατάνοι και μάγοι δυσφήμησαν τον όρο στην αιωνιότητα.
Στα εργαστήρια των αλχημιστών έγιναν τα πρώτα επιστημονικά πειράματα και πολλές ανακαλύψεις. Η ζύμωση των τροφών, τα πρώτα φάρμακα, η μεταλλουργία, η ιατρική, η πρώτη τεχνολογία, αποτέλεσαν πειραματικές εφαρμογές της αλχημείας, που ήταν το πρακτικό πεδίο της φιλοσοφίας. (Η ζύμωση του μούστου και το προζύμι, ίσως αποτελούν ανακαλύψεις πανάρχαιων αλχημιστών).
Μυθικός πατέρας της αλχημείας για πολλούς θεωρείται ο Ήφαιστος, ως άρχοντας του πυρός, των μετάλλων, των ηφαιστείων.
Φυσικός της πατέρας Ο Ερμής ο Τρισμέγιστος που έζησε στην πελασγική Αίγυπτο, χιλιάδες χρόνια πριν.
Στην αλχημική φιλοσοφία ο Θεός ενυπάρχει στα πάντα. Όλα τα δημιουργήματα, από το απειροελάχιστο ως το άπειρο, αλληλεπιδρούν μεταξύ τους, είναι συνδεδεμένα και αλληλένδετα. Ο Άνθρωπος κρύβει μέσα του μια μικρογραφία της Δημιουργίας, την οποία (συνήθως) δεν συνειδητοποιεί. Αν όμως το αντιληφθεί και διευρύνει τη συνείδησή του ,μπορεί να ενυπάρξει και να λειτουργήσει δημιουργικά σε ευρύτερους κόσμους ύπαρξης.
Για την αλχημεία υπάρχουν τρία στοιχεία- σύμβολα, αρχές που διέπουν το σύμπαν.
Το θείο (αρσενικό στοιχείο, νους, πυρ), ο υδράργυρος (θηλυκό στοιχείο, ψυχή, συναίσθημα) και το άλας (τέκνο των 2 προηγούμενων) ,που συνθέτει την ύλη. (3 στοιχεία = Σώμα, Ψυχή , Νόηση).
Τα ορυκτά και τα μέταλλα αποτελούν, για τους αλχημιστές, βασικά συστατικά της Δημιουργίας. Γι’αυτούς όμως έχουν και μια άλλη διάσταση, διαφορετική από την δική μας οπτική. Ενυπάρχουν εκτός της γνωστής υλικής μορφής τους σε ανώτερα επίπεδα, στον κόσμο της διάνοιας, της γνώσης, του πνεύματος.
Στο εργαστήριο η Αλχημεία επιδιώκει την μετατροπή των απλών μετάλλων σε χρυσό, ήτοι την τελειοποίηση της φύσης των μετάλλων (όχι τον πλουτισμό από την μετατροπή, αλλά την τελειοποίηση της φύσης του μετάλλου, που θα ανοίξει δρόμους, για την πνευματική τελειοποίηση).Η Μυστική Αλχημεία, αναζητά την Πεμπτουσία της ύπαρξης, επιδιώκοντας την επεξεργασία προς την τελειοποίηση του ίδιου του πνεύματος του αλχημιστή, μέχρι να φτάσει σε άλλες σφαίρες ύπαρξης και συνειδητότητας.
Η φιλοσοφική λίθος :
Η ουσία εκείνη που θα μπορούσε να μεταστοιχειώσει οτιδήποτε. Να τελειοποιήσει ένα φθηνό μέταλλο ,ώστε να γίνει χρυσός, να μετουσιώσει τον υλικό κόσμο σε τέλειο πνευματικό, δηλαδή να μετατρέψει και τον άνθρωπο από χαλκό σε χρυσό! Και τελικά, να τον λυτρώσει από την φυλακή της ύλης.
Υπάρχουν σε όλο τον κόσμο κείμενα, με περιγραφές του τρόπου «κατασκευής» της Φιλοσοφική Λίθου.
Ωστόσο είναι κωδικοποιημένα και ακατάληπτα για τον αμύητο, περιέχοντας πολλές φορές ένα συνονθύλευμα παραπλανητικών πληροφοριών, ώστε να μην μπορούν να γίνουν κατανοητά.
Μέσα σε λίγες γραμμές δεν εξαντλείται το θέμα της αλχημείας και υπάρχουν πολλές απόψεις γι αυτήν, τόσες όσες και η αρχαιότητά της.
Οι πραγματικοί φιλόσοφοι αλχημιστές πάντως δεν ήταν μάγοι. (Όχι ότι δεν υπήρξαν και αυτοί.)
