Η δημιουργία κρίσεων και η θεραπεία σοκ
Το δόγμα του σοκ εφαρμόστηκε κατά γράμμα στην Ελλάδα, σαν να κρατούσαν στα χέρια τους το ομώνυμο βιβλίο της Ναόμι Κλάιν (Το δόγμα του σοκ).
Το βασικό σενάριο, που εφαρμόστηκε κατά λέξη πάνω μας:
Με βάση τις αρχές του Τόμας Φρίντμαν (θεμελιωτή της Σχολής του Σικάγο) η εκμετάλλευση των κρίσεων, φέρνει υπερκέρδη. Κρίσεις γεννούν οι καταστροφές, συνήθως φυσικές. Επειδή όμως μια κρίση οφειλόμενη σε φυσικά αίτια (καταστροφές) είναι θέμα τύχης, γεννήθηκε η ιδέα της δημιουργίας των κρίσεων!
Με την δημιουργία μιας κρίσης ο κόσμος χάνει το έδαφος κάτω από τα πόδια του, ( όπως συνέβη με εμάς, που ξαφνικά βουλιάξαμε) και είναι έτοιμος να δεχθεί οποιοδήποτε σχέδιο σωτηρίας του πασάρουν. Μια καινούργια κυβέρνηση έχει ένα περιθώριο 6-9 μηνών για να δράσει και να επιβάλλει μεγάλες αλλαγές, εντός του οποίου πρέπει να δράσει, ώστε το πολιτικά αδύνατον να καταστεί πολιτικά αναπόφευκτο!
Για να έρθουν τα κέρδη στους εμπνευστές της κρίσης απαιτείται συστηματική εκστρατεία απελευθέρωσης των αγορών. Ιδιωτικοποιήσεις, κρατική απορρύθμιση και περικοπές σε όλες τις κοινωνικές δαπάνες.
Αφού δημιουργηθεί η κρίση και ο κόσμος αισθανθεί ότι χάνει τη γη κάτω από τα πόδια του και αφού η κρίση διογκωθεί , δημιουργείται η κατάλληλη ατμόσφαιρα, ώστε να μην ληφθούν υπόψη οι εκπεφρασμένες (δια των εκλογών) επιθυμίες των ψηφοφόρων και να παραδοθεί η χώρα στον έλεγχο των οικονομικών «τεχνοκρατών», ήτοι στα πιόνια των δημιουργών της κρίσης.
Όταν η μεθοδευμένη κρίση ξεσπάσει η κυβέρνηση πρέπει να εξαπολύσει ριπή μέτρων κατά του λαού. Όχι , ένα- ένα μέτρο, γιατί τότε θα υπάρξουν αντιδράσεις. Οι άνθρωποι μπορούν να προβάλουν αντίσταση σε τμηματικές αλλαγές (π.χ. περικοπή ενός προγράμματος υγείας), αλλά αν συμβούν ταυτόχρονα δεκάδες αλλαγές προς κάθε κατεύθυνση, όταν τα οικονομικά μέτρα (περικοπές) πέφτουν σαν ριπές πυροβόλων , δηλαδή θυμίζουν στρατιωτική επίθεση, ο κόσμος καταλαμβάνεται από ένα συναίσθημα ματαιότητας, από το αίσθημα του «δεν μπορώ να κάνω τίποτα» και περιέρχεται σε κατάσταση αδράνειας.
Αν υπάρξουν αντιδράσεις καταστέλλονται δια της βίας. Η χώρα, ο λαός υποβάλλεται σε Οικονομική Θεραπεία ΣΟΚ!
Η ιδέα ότι μια αλλαγή πολιτικής πρέπει να εξαπολύεται σαν μια αιφνιδιαστική στρατιωτική επίθεση, είναι ένα μοτίβο, το οποίο χρησιμοποιούν πολύ συχνά οι δια του σοκ οικονομικοί θεραπευτές. Αφού τα μέτρα όλα εξαπολυθούν ,μετά πρέπει να ζητήσουμε συγνώμη! Να πούμε: Ω, συγνώμη! Σας θυμίζει τίποτα αυτό;
Στη δημιουργία μιας τεράστιας κρίσης μεγάλο ρόλο παίζουν οι λεγόμενες αυτοεκπληρούμενες προφητείες.
Αν ξαφνικά βγει ο υπουργός οικονομικών μιας χώρας και ανακοινώσει ότι η χώρα του βουλιάζει είναι βέβαιο ότι οι αγορές θα αντιδράσουν ανάλογα. Με απλά λόγια, κανείς δεν θα θέλει να δανείσει μια χώρα, που ο αρμόδιος Υπουργός δηλώνει ότι βουλιάζει και αν το κάνει θα το κάνει με μεγάλο επιτόκιο.
Να λοιπόν που αποσκοπούσε ο «Τιτανικός» του Παπακωνσταντίνου. Ήταν μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία, που είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι ξεστομίστηκε λόγω βλακείας και όχι εσκεμμένα! Άλλωστε η μέθοδος αυτή, μέθοδος του σοκ του χρέους, είχε δοκιμαστεί με επιτυχία στην Αργεντινή!
Οι δημιουργίες κρίσεων , αναπόσπαστο τμήμα της Σχολής του Σικάγο, όχι μόνο επιτυγχάνουν την υφαρπαγή του πλούτου μιας χώρας και την ισοπέδωσή της, αλλά δημιουργούν οικονομική αστάθεια στις χώρες, δίνοντας την ευκαιρία στους κερδοσκόπους να στοιχηματίζουν στα πάντα, από τις τιμές των προϊόντων μέχρι τις συναλλαγματικές ισοτιμίες και να διακινούν ελεύθερα απεριόριστες ποσότητες χρημάτων. Αν προστεθεί και η άνοδος των επιτοκίων , με συνέπεια την εκτόξευση του χρέους σε μια νύχτα και βαθιά ύφεση, η οποία όλο και βαθαίνει εξαιτίας όσων κερδοσκοπούν στοιχηματίζοντας, υπάρχει ο κίνδυνος μια χώρα να παγιδευτεί στο φαύλο κύκλο μιας συνεχιζόμενης κρίσης και προκύπτει η τέλεια συνταγή για μια οικονομική καταστροφή.
Αποτέλεσμα: Ζήσαμε και ζούμε όλα τα παραπάνω. Ο λαός φτωχαίνει κάθε μέρα και περισσότερο, η χώρα το ίδιο, ο πλούτος μεταφέρεται σε χέρια δανειστών και τραπεζών. Μάλιστα γίναμε το πειραματόζωο που απέδειξε ότι το συναίσθημα ματαιότητας μπορεί να κρατήσει πολλά χρόνια και ο λαός να δέχεται σιωπηρά την καταστροφή, καθώς πιστεύει πως δεν υπάρχει ελπίδα και ότι η αλλαγή κυβερνήσεως θα είναι απλά μια από τα ίδια.
Το δόγμα του σοκ ξεπέρασε κάθε όριο. Μια αριστερή κυβέρνηση το εφαρμόζει καλύτερα από τις προηγούμενες με σκυμμένο το κεφάλι. Το δόγμα πλέον εξελίχθηκε, μεταλλάχθηκε και νίκησε. .
